Op woensdag 7 oktober 2020 hebben we geheel onverwacht onze Okatan moeten laten inslapen.

Hij had maandag niet echt goed gegeten maar dat komt wel eens vaker voor,dat was voor ons nog geen reden tot paniek.Die maandagavond wilde hij ook niet poepen en de dinsdagmorgen ook niet,dus ik dacht dat hij een verstopping had.Hij werd in de loop van de dinsdag steeds slomer en zijn buik zette op.Dus aan het eind van die dag toch maar de dierenarts gebeld,voor die avond zat hij vol maar we konden de volgende avond terecht.Prima dachten we nog,een verstopping is niet direct reden tot spoed dus woensdagavond was oke.Op woensdag ben ik tussen de middag vanaf mijn werk nog even naar huis gegaan om Okatan uit te laten en toen liep hij erg moelijk.En helaas aan het einde van de dag kon hij haast helemaal niet meer alleen lopen.Toen we bij de dierenarts aankwamen zag die gelijk dat dit geen verstopping van de darmen was.Na enkele onderzoeken en testen werd er een diagnose gesteld en die was verschrikkelijk.Kwaadaardige tumoren in zijn buik.En er waren er al enkele geknapt en het vocht wat uit zo’n tumor komt is dus giftig voor de spieren en andere ingewanden.dus zijn spieren waren al aangetast vandaar dat Okatan niet meer kon lopen.Opereren had geen zin meer.we kregen ook gelijk te horen dat we dit niet hadden kunnen voorkomen.Een inwendige kwaadaardige tumor valt pas op als het al te laat is.

Okatan heeft gelukkig geen pijn gehad en er zelf niets van gemerkt.Een schrale troost.